నిత్యజీవితంలో ప్రతిఫలించని జ్ఞానం నిరర్ధకం

16, డిసెంబర్ 2010, గురువారం

ముక్కోటి ఏకాదశి

రేపే ముక్కోటి ఏకాదశి.

సనాతన ధర్మం అనబడే హిందూమతంలో మహోన్నతమైన రహస్యాలు దాగున్నాయి. మన గుడ్డిగా చేస్తున్న వ్రతాలు-పూజలకూ, ఖగోళ గమనానికీ, జ్యోతిష్యసూత్రాలకూ, యోగసాధనకూ సంబంధాలున్నాయి. హిందూ మతంలోని అతి గొప్పదైన విషయం ఇదే. పిండాండానికీ-బ్రహ్మాండానికీ, దీనిలో-దానిలో ఉన్న అన్నింటికీ మన మతంలో సమన్వయం కనిపిస్తుంది.

విశ్వంతో పోలిస్తే మానవుడు ఒక అణువైనప్పటికీ, ఈ అణువులోనే మళ్లీ ఆ విశ్వం అంతా దాగుంది. ఎలా దాగుంది అన్న రహస్యాన్ని మన గ్రంధాలు విప్పిచెప్పటమేగాక, ఏం చేస్తే రెంటికీ చక్కని సమన్వయం సాధించవచ్చో వివరించాయి. మానవుడు బాహ్య-అంతరిక స్థాయిలలో సమన్వయాన్ని సాధించగలిగితే అతని జీవిత గమ్యాన్ని చేరుకోగలుగుతాడు. కాని అందరూ అంతరిక సాధన చెయ్యగలరా? అంటే, అర్హత అంత త్వరగా అందరికీ రాదు అనే చెప్పాల్సి వస్తుంది.

అంతరిక యోగసాధన చెయ్యలేనివారు నామజపం చెయ్యవచ్చు. లేదా బాహ్యపూజ చెయ్యవచ్చు. సరిగ్గా చేస్తే అన్నీ ఒకే ఫలితానికి దారి తీస్తాయి. కారణమ్? అంతరికం బాహ్యం ఒకే మూలంపైన ఆధారపడిఉన్నాయి అన్నదే ఇక్కడి రహస్యం. బాహ్యం అంతరికాన్ని ప్రభావితం చేస్తుంది. అంతరికం బాహ్యానికి ఆధారాన్ని కల్పిస్తుంది. చివరకు, రెండూ వేరువేరుకావు ఒకటే అన్న సత్యస్ఫూర్తి కలుగుతుంది.

రేపు ఉపవాసం ఉండి విష్ణుపూజ,స్మరణ చెయ్యాలని మన పురాణాలు చెబుతున్నాయి. రేపు వైకుంఠ ద్వారం తెరుచుకుంటుందని దానిద్వారా వెళ్ళడం ద్వారా మానవునికి విష్ణు దర్శనం కలిగి తద్వారా మోక్షం కలుగుతుందని చెబుతూ దీనిని మోక్ష- ఏకాదశి అని పిలిచాయి. దీనినే ఉత్తర ద్వార దర్శనం అనికూడా అంటారు.

తిరుమల ఏడుకొండలలోని ఏడవకొండమీద శ్రీనివాసుడు కొలువై ఉన్నాడు. మనలోపల ఉన్న సప్త చక్రాలలో ఏడవదైన సహస్రదళపద్మం మీద ఆయన నారాయణునిగా శయనించి ఉన్నాడు. యోగపరిభాషలో మానవుని తలభాగం ఉత్తరం, కాళ్ళవైపు భాగం దక్షిణం. భౌగోళిక ఉత్తరంలో అయస్కాంత దక్షిణ ధృవం ఉంది. అందుకే ఉత్తరం వైపు తలపెట్టి పడుకోవద్దని అంటారు.

ఈరోజున ఉత్తరద్వారం తెరుచుకుంటుంది అంటే అర్ధం- సహస్రదళపద్మానికి వెళ్ళేదారి సునాయాసంగా తెరుచుకుంటుంది అని. రోజున నారాయణుడు ఉత్తరద్వారాన్ని తెరిచి తన ద్వారపాలకులైన జయవిజయులను లోనికి అనుమతించాడని పురాణాలు చెబుతాయి.

జయవిజయులంటే ఇడా పింగళానాడులు. సామాన్యంగా రెండూ భ్రూమధ్యంలో ఉన్న ద్విదళ ఆజ్ఞాపద్మం వరకే వెళతాయి. ఇవి గుమ్మంవరకూ వెళ్లగలవుగాని సహస్ర దళ పద్మంలోనికి వెళ్ళలేవు. కనుకనే వీటిని ద్వారపాలకులు అని యోగపరిభాషలో అంటారు. ఇడానాడి చంద్రనాడి ఇది చంద్రునికి సూచిక. పింగళానాడి సూర్యనాడి ఇది సూర్యునికి సూచిక. కనుక అగ్నిస్వరూపమైన సుషుమ్నలోనికి రెండూ లయించిన స్థితినే జయవిజయులను ఉత్తరద్వారంగుండా నారాయణుడు లోనికి రానిచ్చాడని మార్మికభాషలో చెప్పారు. ఏకాదశి రోజున అది జరిగింది. అప్పుడు వైకుంఠం అనే స్థితి కలుగుతుంది. కుంఠితము కానిది వైకుంఠం. అంటే నిశ్చలము, స్థిరము, నాశనములేనిది అయిన స్థితి. ఉచ్చ్వాస నిశ్వాసములతో నిత్యం చంచలంగా ఉండే మనస్సు పరబ్రహ్మానుసంధానంద్వారా నిశ్చలత్వాన్ని పొంది అఖండ సచ్చిదానంద స్థితిలో లీనంకావడమే ఇడాపింగళా రూపులైన జయవిజయులు ఉత్తరద్వారం గుండా వైకుంఠప్రవేశం చెయ్యటం అంటే అర్ధం. అంటే రోజున సాధనకు అనువైన స్పందనలు, ఈ స్థితిని సులభంగా ఇవ్వగల ప్రభావాలు ప్రకృతిలో అధికంగా ఉంటాయి. దైవస్వరూపమైన గ్రహాలు-ప్రకృతీ కూడా రోజున భగవద్దర్శనానికి బాగా సహాయపడతాయి.

ఇది అంతరిక విషయం. ఇక బాహ్యంగా కనిపించే సూర్యచంద్రుల విషయం గమనిద్ధామా? ఎందుకంటే బాహ్యంగా ఉన్నదే అంతరికంగా ఉన్నదన్న సూత్రం మీదనే యోగమూ-తంత్రమూ నిర్మితమైనాయి మరి.

సూర్యుడు నిరయన ధనురాశిలో సంచరించే సమయంలో ఏకాదశి వస్తుంది. సమయంలో సూర్యుడు మూలా నక్షత్రంలో ఉంటాడు. మూలా నక్షత్రం గాలాక్టిక్ సెంటర్ కు దగ్గరగా ఉన్న నక్షత్రమండలం. దీనినే విష్ణునాభి అని పిలుస్తారు. నాభిలోనుంచే సృష్టికర్త అయిన బ్రహ్మ జన్మించాడని మన పురాణాలు చెపుతున్నాయి. ఇదంతా మార్మికపరిభాష. దీన్ని కొంచం అర్ధం చేసుకుందాం.

నిరవధికశూన్యంలోనుంచి మొదటగా సృష్టి జరిగిన ప్రదేశం మూలా నక్షత్రమండల ప్రాంతంలోనే ఉంది. కనుకనే దీనిని విష్ణునాభి అంటూ, ఇది సృష్టికర్త అయిన బ్రహ్మదేవుని స్థానంగా అలంకారిక మార్మికభాషలో చెప్పారు. మన గ్రహమండలానికి సూర్యుడే శక్తిప్రదాత. సూర్యుడు ఇక్కడినుంచి పుట్టినవాడే. కనుక, సూర్యుడు తనకు శక్తినిస్తున్న మరియు తాను పుట్టిన విష్ణునాభి అనే మహాశక్తికేంద్రం ఉన్నటువంటి మూలానక్షత్రమండల ప్రాంతం మీదుగా ప్రతి ఏడాదీ ఇదే సమయంలో సంచరిస్తాడు. వెలుగును శక్తిని ఇచ్చేటటువంటి సూర్యుడు సమయంలో మూలశక్తియైనటువంటి మూలానక్షత్రప్రాంతంలో సంచరిస్తూ లోకానికి శుభంకరమైన ధర్మస్వరూపమైన ఆధ్యాత్మిక వెలుగును ఇస్తాడు.

మాసంలో ఏకాదశినాడు, సూర్య చంద్రులు ఒకరికొకరు పంచమ నవమ స్థానాలలో ఉంటారు. ఇవి కోణస్థానాలు కనుక అత్యంత శుభప్రదమైనవి. ఇక చంద్రుని స్తితి చూద్దాం. రాశులలో మొదటిదైన మేషంలో చంద్రుడూ, ధర్మ స్వరూపమైన నవమ స్థానంలో నారాయణ స్వరూపుడైన సూర్యుడూ ఉంటారు. మేషం తలకు సూచిక కనుక తలలో ఉన్న సహస్రదళపద్మం సూచింపబడుతున్నది. తెల్లని పాలవంటి శుక్లపక్ష ఏకాధశినాటి చంద్రునికి సూచికగా పాలసముద్రంమీద శయనించి ఉన్న మహావిష్ణువు ( సర్వవ్యాపకమైన మహాశక్తిస్వరూపం ) సూచింపబడుతున్నాడు. రోజున సూర్యుడు మూలశక్తిస్థానంలో ఉంటాడు. చంద్రుడు దానికి పంచమ కోణంలో ఉండి కోణదృష్టితో ఆయన్ను చూస్తుంటాడు. అంటే మనస్సుకు సూచిక అయిన చంద్రుని దృష్టి ఈరోజున మూలానక్షత్రస్థితుడైన ఆత్మసూర్యునిపైన ఉండటం వల్ల, ఏం సూచింపబడుతున్నది? మానవుని యొక్క మనస్సు రోజున సమస్త చరాచరసృష్టికర్త అయిన దైవంమీద సులభంగా నిమగ్నం కాగలదు అన్న ప్రకృతిమాతయొక్క వరం మనకు దర్శనమిస్తున్నది. అంతేకాదు. సూర్యుని కోణ దృష్టికూడా చంద్రునిపైన ఉండటంవల్ల మూలానక్షత్రప్రాంతపు మహాశక్తి సూర్యుని వేడిమిద్వారా వచ్చి అది చంద్రునిపైబడుతున్నది. అంటే భగవంతుని ప్రసన్నదృష్టి కూడా ఈ రోజున అత్యంత దయాపూరితంగా మానవుల అందరిమీదా ప్రసరిస్తుంది. దీనినే వైకుంఠపు ఉత్తరద్వారం తెరుచుకోవటం, నారాయణుని దర్శనం కలగటం అని మార్మికభాషలో చెప్పారు.

ఆత్మకారకుడైన సూర్యనారాయణుడు ధర్మస్థానంలో స్వస్థానంలో ఉన్నాడు. మన: కారకుడైన చంద్రుడు శిరోస్థానమైన మేషంలో ఉండి సూర్యుని చూస్తున్నాడు. ఇది సమయంలో ప్రకృతిలో జరిగే ఒక అమరిక. అంతరికంగా ఇది ఒక అత్యంతమార్మికసూచన. దీని అంతరార్ధం యోగులకు విదితమే.

ఖగోళంలో జరిగే అమరికవల్ల మానవునిలోపల కూడా రొజున విష్ణుసాన్నిధ్యాన్ని సులభంగా పొందగలిగే స్పందనలు ఉంటాయి. మానవుని సాధనకు విశ్వంలోని వాతావరణం ఈరోజున చాలా అనుకూలంగా ఉంటుంది. మనస్సు తేలికగా భగవధ్యానంలో నిమగ్నం కాగలుగుతుంది. కనుక యోగులైనవారు రోజున సాధనను తీవ్రతరం చేస్తే అనుకూలంగా ఉన్న గ్రహ అయస్కాంత ప్రభావంవల్ల ఉత్తరద్వారం అనబడే అజ్ఞా-సహస్రదళపద్మముల మధ్యనున్న రహస్య ద్వారం తెరుచుకొని కుండలిని సహస్ర దళ పద్మం అనబడే వైకుంఠాన్ని చేరగలుగుతుంది. ఇదే మోక్షం పొందటం అంటే.

మూలాధారం నుంచి సహస్రదళం వరకూ వ్యాపించి యున్న కుండలినీ శక్తిమీద పవళించి ఉన్న మహాశక్తి స్వరూపాన్నే మన పురాణాలు-- ఆదిశేషుడనబడే మహాసర్పంపైన శయనించి ఉన్న మహావిష్ణువుగా మార్మికభాషలో చెప్పాయి. ఆ సర్వేశ్వరుని కరుణ ఈ రోజున ఇతోధికంగా మానవులకు లభించగలదు. ఇదే ముక్కోటి ఏకాదశి యొక్క రహస్య ప్రాశస్త్యం. మరి రేపటిని ఎలా ఉపయోగించుకోవాలి అన్నది ఇక మనమీద అధారపడి ఉంది.

read more " ముక్కోటి ఏకాదశి "

5, డిసెంబర్ 2010, ఆదివారం

ఇప్ మాన్ - ది లెజెండ్

మొన్న " ఇప్ మాన్ ది లెజెండ్" చూచాను. దాన్ని తెలుగులో డబ్ చేసి " కుంగ్ ఫూ ఫైటర్" అన్న పేరుతొ వదిలారు. వాల్ పోస్టర్లమీద సబ్ టైటిల్ మాత్రం "అమ్మతోడు అడ్డంగా నరికేస్తా" అని పెట్టారు. అది చూచి చచ్చేంత నవ్వొచ్చింది. నేటి సినిమాలలో దర్శనమిస్తున్న అసభ్యభాషకు ఇది ఒక మచ్చుతునక. గుంటూరులో ఒక టూరింగ్ టాకీస్ లాటి హాల్లోకొచ్చింది. కుంగ్ ఫూ విద్య మీదున్న అభిమానంతో హాలు లోని అశుభ్రతనూ, దోమల్నీ, సౌండ్ సిస్టంనూ భరిస్తూ సినిమా చూచాను.

అన్ని చారిత్రిక సినిమాల లాగే దీన్నీ కొంత యదార్ధమూ కొంత కల్పనా కలగలిపి తీశారు. అలా తియ్యకపోతే అది డాక్యుమెంటరీ అయ్యే ప్రమాదం ఉంది కదామరి. సినిమా అన్నాక ప్రజలకు నచ్చే విషయాలు కొన్ని చేర్చాల్సి వస్తుంది. సెంటిమెంట్ కూడా చేర్చాల్సి వస్తుంది. 1937 లో జపాన్ తమను ఓడించిన సంఘటన చైనా వారికి ఒక పెద్ద సెంటిమెంట్. ఆ కాలంలో జపాన్ కరాతే వీరులకు చైనా కుంగ్ ఫూ మాస్టర్లకూ మధ్య జరిగిన చాలెంజ్ ఫైట్స్ ఆధారంగా అనేక సినిమాలొచ్చాయి. దీంట్లో కూడా అదే ధీమ్ ను వాడుకున్నారు. జపనీస్ బ్రూటాలిటీని హైలైట్ చేసి చూపారు. కాకపోతే ఇప్ మాన్ జీవితానికి ఈ సెంటిమెంట్ కూ లంకె పెట్టి కధ నడిపారు.

నిజమైన మార్షల్ ఆర్ట్స్ మాస్టర్లకు గొప్ప కల్చర్ ఉంటుంది.నిజాయితీ కలిగిన ప్రవర్తన, ఆత్మగౌరవం, హుందాతనం, ధర్మాన్ని అనుసరించే జీవితం ఇవన్నీ వారికుంటాయి. ఇదే కోణాన్ని మాస్టర్ ఇప్ మాన్ జీవితంలో హైలైట్ చేసి చూపించారు. ఉదాత్తమైన ఆయన వ్యక్తిత్వాన్ని చూపటంలో దర్శకుడు కృతకృత్యుడైనాడు. అయితే మాస్టర్ ఇప్ మాన్ కు నల్లమందు అలవాటుందని ప్రచారం ఉంది. దాన్ని మాత్రం చూపించలేదు. బాగుండదు కదా.

మార్షల్ ఆర్ట్స్ కొరియోగ్రఫీ బాగా చేశారు. వింగ్చున్ మాస్టర్ అయిన ఇప్ మాన్ తో ఇతర కుంగ్ఫూ స్టైల్స్ అయిన నార్తరన్ షావోలిన్ స్టైల్, డ్రాగన్ బాక్సింగ్, చొయ్-లే-ఫట్ మొదలైన వివిధ రకాల ప్రత్యర్ది మాస్టర్ల ఫైట్స్ బాగా కొరియోగ్రఫీ చేశారు. ఈ రకరకాల స్టైల్స్ లోని తేడాలు తెలిస్తే ఆ ఫైట్స్ ను బాగా ఎంజాయ్ చెయ్యవచ్చు. ఈ ఫైట్స్ లో భాగంగా ఆయాస్టైల్స్ లోని ప్రత్యేక టెక్నిక్స్ ను సమర్ధవంతంగా చూపించగలిగారు. చివరి ఫైట్ లో జపనీస్ కరాతే కూ, వింగ్ చున్ కూ ఉన్న తేడాను బాగా చూపించారు.

ఉదాహరణకు-- వింగ్ చున్ కుంగ్ ఫూ ప్రత్యేకతలైన వుడెన్ డమ్మీ టెక్నిక్స్, ట్రాపింగ్ హాండ్స్, స్విచ్చింగ్ హాండ్స్, హాంటింగ్ హాండ్స్, ఎకానమీ ఆఫ్ మూమెంట్, సెంటర్ లైన్ పంచింగ్, లా ఆఫ్ ఇంటర్సెప్షన్, లాంగ్ పోల్ రొటీన్ మొదలైన అన్నింటినీ ఫైట్స్ లో ఇమిడ్చి చూపగలిగారు. అలాగే నార్దరన్ కుంగ్ ఫూ టెక్నిక్స్ లో విండ్ మిల్ పంచెస్, సర్కులర్ పంచెస్, హైకిక్స్, లెగ్ స్వీపింగ్ టెక్నిక్స్, వాటర్ ఫాల్ పంచింగ్ టెక్నిక్, స్పిన్ కిక్స్, విరల్ విండ్ కిక్స్ మొదలైన వాటిని బాగా కొరియోగ్రాఫ్ చెయ్యగలిగారు. అయితే మామూలు ప్రేక్షకుడికి ఇవన్నీ అర్ధం కావు. మార్షల్ ఆర్ట్స్ లో లోతైన టెక్నికల్ నాలెడ్జి ఉన్నవారు అయితే బాగా ఎంజాయ్ చెయ్యగలుగుతారు.

డానీ యెన్ చాలా హుందాగా మాస్టర్ ఇప్ మాన్ పాత్రలో ఒదిగిపోయాడు. ఆ పాత్రకు ఆయన చాలా న్యాయం చేశాడు. అనవసర డైలాగ్స్ లేకుండా, చక్కని సన్నివేశాలు పెట్టి, సెంటిమెంట్ కలగలిపి చక్కటి సినిమాను తియ్యగలిగారు. ఒక ధీరోదాత్తుడైన కుంగ్ ఫూ మాస్టర్ గా డానీయన్ చాలా బాగా నటించాడు.

నిజజీవితంలో మాస్టర్ ఇప్-మాన్ ఒక పోలీస్ ఆఫీసర్. కాని సినిమాలో ఆయనను ఒక మాస్టర్ గా మాత్రమే చూపించారు. సినిమాకు కావలసిన మార్పులు చేర్పులు చేసి ఆయన జీవితాన్ని మార్చి చూపారు. జపనీస్ వారిని మాత్రం విలన్లుగా నరరూపరాక్షసులుగా చూపించారు. కమ్యూనిష్టులు చైనాను ఆక్రమించిన తర్వాత యిప్-మాన్ అక్కడ ఉండలేక హాంగ్ కాంగ్ కు వెళ్ళి స్థిరపడ్డాడు. ఆ విషయాన్ని మాత్రం సూచన ప్రాయంగా చెప్పి వదిలేశారు. కమ్యూనిశ్ట్ రివల్యూషన్ని ఏమన్నా కామెంట్ చేస్తే మళ్లీ చైనా ప్రభుత్వానికి కోపం వస్తుంది కదా. ఎంతైనా సినిమాకదా ఆడాలి. నాలుగు డబ్బులు రావాలి.

సినిమా చూచి వస్తుంటే మాకొక సందేహం వచ్చింది. సైనో-జపనీస్ వార్ లో జపాన్ చైనాను ఆక్రమించింది గాబట్టి ఈసినిమాలో జపనీస్ ను విలన్లుగా చూపారు. రేపు టిబెట్ వాళ్ళు ఏదైనా సినిమా తీస్తే దాంట్లో చైనావాళ్లను పరమ కిరాతకులుగా రాక్షసులుగా చూపించక మానరు. అని నవ్వొచ్చింది.

హాల్లో ఆడియన్స్ చాలా పలచగా ఉన్నారు. చవకబారు తెలుగు సినిమాలు అలవాటుపడ్డ నేటి ఆంధ్రాజనానికి ఇలాటి క్లాసిక్స్ నచ్చవు. మన సినిమాలు కధాపరంగా, యాక్షన్ పరంగా, హాలీఉడ్ స్ఠాయిని అందుకోలేక పోతే మానె, కనీసం ఈ స్థాయిని ఎప్పుడు అందుకుంటాయో కదా అని బాధ కలిగింది.

ఈ సందర్భంగా ఒక సంగతి గుర్తొచ్చింది. 1992 ప్రాంతాల్లో "సైలెన్స్ఆఫ్ ది లాంబ్స్" అని ఒక సినిమా విజయవాడ లీలామహల్లో చూశాను. చాలా మంచి సినిమా. చాలా అవార్డులు గెలుచుకుంది. కానీ విజయవాడలో ఒకే ఒక్కరోజు ఆడింది. మన జనాలకు అలాటి సినిమాలు ఎక్కవు కదా అని అప్పట్లో అనుకుని నవ్వుకున్నాం. ఇరవై ఏళ్ల తర్వాత మళ్లీ ఇప్పుడూ అదే మాట అనుకోవలసి వచ్చింది. అప్పటికీ ఇప్పటికీ మనవాళ్ల టేస్ట్ ఇంకా చాలా చీప్ గా మారిందని -దిగజారిందని- నేడు వస్తున్న సినిమాలు చూస్తే అనిపిస్తుంది.


మొత్తం మీద నేటి మన తెలుగు సినిమాలు చవకబారువని ఒప్పుకోక తప్పదు. తెలుగు ప్రేక్షకులకు మంచి టేస్టూ, ఉన్నతమైన కల్చరూ లేదనీ ఒప్పుకోక తప్పదు. చైనా వాళ్ళు హాలీఉడ్ స్థాయిలో- కధా, స్క్రీన్ ప్లే, ఎడిటింగూ, నటనా, డైలాగ్సూ కలిపి వెకిలితనం ఏమాత్రం లేని సినిమాలు తియ్యగలుగుతున్నారు. మనం మాత్రం వెకిలి పాటలు, వెర్రి డాన్సులు, డోకు హాస్యం, హింసా, కాపీ కధలూ, కాపీ ఫైట్లతో నిండిన అర్ధం పర్ధం లేని సినిమాలు -తీస్తూ- చూస్తూ- పరమ చీప్ టేస్ట్ లో పడి ఉన్నాం. ఈ పరిస్థితి ఎప్పుడు మారుతుందో మాత్రం తెలియదు.
read more " ఇప్ మాన్ - ది లెజెండ్ "