పిచ్చి నాకు-మందు నీకు

పోయినవారం ఒకరోజున మధ్యాన్నంపూట ఏదో పనిమీద మార్కెట్లో ఉన్నాను.పనిచూసుకుని ఇంటికి బయలుదేరుతుంటే పరిచయస్తుడు ఒకాయన ఎదురయ్యాడు.

కుశలప్రశ్నలు గట్రా అయ్యాక 'సామవేదం షణ్ముఖశర్మగారు లలితా సహస్ర నామముల మీద ప్రవచనాలు ఇస్తున్నారు.రాకూడదూ?' అని అడిగాడు.

నేను నవ్వి ఊరుకున్నాను.సామవేదంగారు గతవారంగా గుంటూర్లో ప్రవచనాలు ఇస్తున్నారని నాకు తెలుసు.

పరిచయస్తుడు ప్రతి ప్రవచనానికీ ఉపన్యాసానికీ ముందువరసలో ఉంటాడు. గుంటూరు కాక తిరుపతీ,హైదరాబాద్ వంటి ఇతర ఊళ్లకు కూడా అటువంటి ఏవైనా పెద్ద కార్యక్రమాలకు వెళ్ళివస్తూ ఉంటాడు.మంచివాడే కాని పాపం కొంచం చాదస్తుడు.

'శర్మగారు చాలా బాగా చెప్తారు.'అన్నాడు.

'తెలుసు.తిరుపతిలో ఒకసారి విన్నాను' అన్నాను.

'మరి మన ఊళ్ళో కార్యక్రమం జరుగుతుంటే మనం వెళ్ళకపోతే ఎలా?' అన్నాడు.

'మీరు వెళ్తున్నారు కదా' అన్నాను.

'నేనెలాగూ వెళతాను.మీరు కూడా రండి.చాలాబాగా చెప్తున్నారు.లలితా సహస్ర నామముల గురించి ఎన్నో విషయాలు.' అన్నాడు.

'ఏం చెప్పారు?' అడిగాను.

'చాలా చెబుతున్నారు.వింటే మీకే అర్ధమౌతుంది' అన్నాడు.

నవ్వితే బాగుండదని ఊరుకున్నాను.

'ఎన్నాళ్ళ నుంచి మీరు ఈ కార్యక్రమాలు వింటున్నారు?' అడిగాను

'గుర్తులేదుగాని చాలా ఏళ్లనుంచి వెళుతూనే ఉన్నాను.అదలా ఉంచండి. సాయంత్రం వస్తున్నారా మరి?' అడిగాడు.

ఏదో ఒకటి చెప్పేవరకూ ఊరుకునేలా లేడు.

'నేను చిన్నప్పుడు బాగానే చదువుకున్నాను.ప్రస్తుతం వయోజన విద్య అవసరం లేదు' అన్నాను.

ఆయనకు అర్ధం కాలేదు.

'తెలుసు సార్.నేనుకూడా ఎమ్మే బీయీడీ చేశాను.అయితే దానికీ దీనికీ సంబంధం ఏముంది?అది మామూలు విద్య.ఇది ఆధ్యాత్మికం.మనం చదువుకున్న చదువు వేరు.ఇది వేరు' అన్నాడు.

నాకు నవ్వొచ్చింది.ఈసారి బయటకే నవ్వేశాను.

'నవ్వడం కాదు.మీలాంటి వాళ్ళు కూడా రాకపోతే ఎలా? ఇలా ఎవరికి వారు ఊరుకోబట్టే మన హిందూధర్మం ఇలా క్షీణిస్తున్నది.మనధర్మం గురించి మనమతం గురించి మనం తెలుసుకోవాలి.అలా తెలుసుకోవాలంటే ఇలాంటి ఉపన్యాసాలు వింటూ ఉండాలి.' అన్నాడు.

వదిలేటట్టు లేడనిపించింది.

చుట్టూ చూశాను.ఒక మంచి హోటల్ దగ్గరలోనే కనిపించింది.అక్కడ భోజనం బాగుంటుంది.

'సరే.అలాగే చేద్దాం.ఆ హోటల్లో భోజనం చేస్తూ మాట్లాడుకుందామా?' అడిగాను.

'నేను ఇప్పుడే భోజనం చేసి ఇంట్లోంచి బయల్దేరాను.కావాలంటే మీ తోడుగా కూచుంటాను.కాని తినను.' చెప్పాడు.

'అలా తినకుండా ఎవరైనా తోడు కూచుంటే నాకు బాగుండదు.మీరూ నాతో పాటు భోజనం చెయ్యాలి.మధ్యలో లేస్తే ఊరుకోను.నాతో బాటు సుష్టుగా తినాలి.' చెప్పాను.

'లేదండి.ఇప్పుడే అరగంట కూడా కాలేదు.చెయ్యలేను' చెప్పాడు.

'అయినా సరే పరవాలేదు.తినొచ్చు.ఇంకా బలమొస్తుంది.ఈ వయసులో మీకు బలం చాలా అవసరం.' చెప్పాను.

అతను వింతగా చూచాడు.

'సారీ సార్.నావల్ల కాదు.తిన్నది అరగాలిగా మళ్ళీ తినాలంటే.ఇపుడే అరగంట కూడా కాలేదు.' అన్నాడు.

'ఇంట్లో తినడానికీ హోటల్లో తినడానికీ సంబంధం ఏముంది?ఇంటి తిండి వేరు.హోటల్ తిండి వేరు.ఇప్పుడే తింటే మాత్రం ఏం?మళ్ళీ తినొచ్చు.ఏం పరవాలేదు.అదే అరిగిపోతుంది. పరవాలేదు రండి' అంటూ అతని చెయ్యి పట్టుకుని హోటల్లోకి దారితీశాను.

అతను ఆగిపోయి వింతగా చూస్తున్నాడు.

'ఏంటి అలా చూస్తున్నారు? నా మాటలు అర్ధం కాలేదా?' అడిగాను.

అతను మెల్లిగా చెయ్యి విడిపించుకుని అనుమానంగా చూస్తున్నాడు.

నేనూ ఆగిపోయి 'మీ ప్రశ్నలకు మీరే సమాధానాలు ఇచ్చారు'. అన్నాను నవ్వుతూ.

'ప్రశ్నలేంటి?నేనేం అడిగాను?జవాబులేమిచ్చాను?ఏంటి సార్ ఇదంతా?' అన్నాడు ఇబ్బందిగా చూస్తూ.

'ఏం లేదు.నాకీ మధ్యన కొంచం పిచ్చెక్కింది.కాని మందు మాత్రం మీకే అవసరం.మీరు మందేసుకుంటే నాకు తగ్గిపోతుంది.ఒకవేళ అప్పటికీ నాకు తగ్గకపోతే సామవేదంగారికి కూడా మీచేత్తో ఒక డోస్ వెయ్యండి.అప్పుడు గ్యారంటీగా సరిపోతుంది.వస్తా'అంటూ అతన్నక్కడే ఒదిలేసి వెనక్కు తిరిగి చూడకుండా నాదారిన నేను ఇంటికి బయలుదేరాను.