ఈ ఊళ్ళో సాయిబాబా గుడులు ఒకటో రెండో ఉన్నాయి. వాటినుండి ఎవరో ఒక పాంప్లెట్ ను నాకు తెచ్చిచ్చారు. ఎల్లుండి గురుపూర్ణిమ గనుక ఆ సందర్భంగా గుళ్ళో జరిగే కార్యక్రమం వివరాలు అందులో ఉన్నాయి.
గత వారం నుండి సాయిబాబా గుడిలో సప్తాహం జోరుగా జరుగుతోంది. మైకులు రాత్రి పగలూ మోగుతున్నాయి. దాని ముగింపుగా గురుపూర్ణిమనాడు తెల్లవారుజామునుండి రాత్రివరకూ అనేక కార్యక్రమాలు, పూజలు, భజనలు, వ్రతాలు, సన్మానాలు గట్రా అందులో రాయబడి ఉన్నాయి.
అప్పుడు గుర్తొచ్చింది.
మొన్నొకరోజున ఆశ్రమానికి పోతుంటే ఒకామె ఎదురైంది. పట్టుచీరలో హడావుడిగా వెళుతోంది.
'ఎక్కడికండి అంత హడావుడిగా వెళుతున్నారు?' అడిగాను
'సాయిబాబా భజన ఉందండి. సప్తాహం జరుగుతోంది కదా. మా బ్యాచ్ భజనకు టైమైంది. అందుకే పరిగెత్తుతున్నాను' అందామె.
'మీరు రామనామ భజనలు చిన్నప్పటి నుండి చేస్తానని చెప్పినట్లు గుర్తు. సాయిబాబా భజన కూడా చేస్తారా?' అడిగాను నవ్వుతూ.
'ఏముందండి? అంతా ఒకటే కదా? ఏ దేవుడైతే ఏమైంది?' అందామె కొంచం ఇబ్బందిగా.
నాకు 'ఎవడైతే నాకేంటి?' అనే సినిమా గుర్తొచ్చింది.
'అలాగా? అయితే వచ్చే వారం ఏసు భజన కూడా ఉంటుందా?' అన్నాను మళ్ళీ నవ్వుతూ.
'ఇంకా అంత ఎదగలేదు లెండి' అందామె వెళ్ళిపోతూ
'ఏ ఎదుగుదలనూ మధ్యలో ఆపకూడదండి. ఆ కాస్తా కానివ్వండి, అద్భుతంగా ఉంటుంది' అన్నాను
ఆమె వినిపించుకోకుండా గబగబా వెళ్ళిపోయింది.
భజనకదా, లేటవ్వకూడదు.
జాలేసింది.
మళ్ళీ ఈ పాంప్లెట్ కూ జాలేసింది. ఈ మనుషులంతా ఇంతేనేమో? ఎప్పుడు అర్థమవుతుంది వీళ్ళకి?
అతనితో ఇలా చెప్పాను.
'రావడం కుదరదండి. మా ఆశ్రమంలో కూడా ఆ రోజున అనేక కార్యక్రమాలుంటాయి కదా ' అన్నాను
'ఏమేముంటాయి?' అన్నాడాయన.
'మీ అంత గొప్పగా ఉండవనుకోండి. కానీ మీకూ మాకూ ఒక కామన్ విషయం ఉంది. మన వ్యాసమహర్షిని, నారదమహర్షిని, శుకమహర్షిని, వాల్మీకిమహర్షిని, సప్తఋషులను, త్రిమూర్తులను, శంకర, రామానుజ, మధ్వ, నింబార్క, చైతన్య, రామకృష్ణ, వివేకానందులను, మన దీక్షాగురువులను, విద్యలు నేర్పించిన గురువులను అందరినీ కట్టగట్టి మర్చిపోవడంలో మీరూ మేమూ ఒకటే. ఎంతైనా మనమంతా హిందువులం కదా ! మన ధర్మాన్ని సంప్రదాయాలను గాలికొదిలెయ్యడంలో మనం మనం ఒకటే.
కాకపోతే ఏదో మాకు చేతనైనంతలో కాస్త డిఫరెంట్ గా గురుపూర్ణిమను చేసుకుంటున్నాము' అన్నాను.
'అదే ఏంటో చెప్పచ్చు కదా?' అన్నాడాయన.
'అబ్బే చెప్పకూడనంత ఏమీ లేదు. చాలా సింపుల్. తెల్లవారుజామునే సులేమాన్ సుప్రభాతంతో కార్యక్రమం మొదలౌతుంది. దాని తర్వాత ఔరంగజేబు అష్టోత్తరం, షాజహాన్ సహస్రనామాలతో పూజలుంటాయి. ఆ తర్వాత అక్బరుకు ఆకుపూజ, బాబరుకు భజన ఉంటుంది. మధ్యాన్నం పిచ్చితుగ్లక్ వ్రతం, దాని తర్వాత మాలిక్కాఫర్ మంత్రపుష్పం. 'అల్లాహో అక్బర్' అనే మహామంత్రం కోటిసార్లు పారాయణతో పూర్ణాహుతి ఉంటాయి. ఆ పైన మైకులో పెద్దగా అరుస్తూ అజాన్ చదువుతూ గోడకు హారతి ఇవ్వడంతో ఉదయపు కార్యక్రమం ముగుస్తుంది.
ఆ తర్వాత మహమ్మద్ గజనీ, గోరీలను భక్తితో స్మరించుకుంటూ మూడు నిముషాలు మౌనం పాటిస్తాం. తదుపరి హలాల్ చెయ్యబడిన మటన్ బిర్యానీ ప్రసాదవితరణ అందరికీ చెయ్యబడుతుంది. వెజిటేరియన్ ఆప్షన్ లేదు. సారీ ఏమనుకోకండి.
సాయంత్రం అజ్మీర్ బృందం వారిచే హుషారైన భక్తిగీతాలతో ఖవ్వాలీ కార్యక్రమం. తదుపరి పాకిస్తాన్ టెర్రరిస్ట్ బృందానికి శాలువాలు కప్పి ఘనసన్మానంతో ఆనాటి గురుపూర్ణిమ మహోత్సవం దిగ్విజయంగా ముగుస్తుంది.
ఇదీ మా కార్యక్రమం. చూశారుగా ఎంత బిజీ షెడ్యూలో? అందుకని మీ గుళ్లో పూజలకు మేము రాలేము. సారీ. ఏమనుకోకండి' అని చెప్పాను.
'వాళ్ళందరూ ఎందుకు?' అడిగాడు
'కోరికలు త్వరగా తీరతాయి. వాళ్ళందరూ కూడా సెయింట్సే. అందరిలోకి ఔరంగజేబు చాలా పెద్ద సెయింట్. నవ్వులాట కాదు. మదాని మొన్న అదే అన్నాడు. కోట్లాది ముస్లింల నమ్మకం కూడా ఇదే. సాయిబాబా గతజన్మలో ఔరంగజేబు సైన్యంలో సైనికుడే. ఈ సంగతి స్వయానా మెహర్ బాబానే చెప్పాడు. చదవండి అర్థమవుతుంది. కాబట్టి ఈ సెయింట్స్ అందర్నీ ప్రార్థిస్తే మీ కోరికలు ఇంకా ఫాస్ట్ గా తీరతాయి. ఎలా అయితేనేం? ఎవరైతేనేం? మనక్కావలసింది మన కోరికలు తీరడం. అంతేకదా? మనధర్మం ఎటుపోతే మనకెందుకు? అన్నాను.
అతనికి అర్ధమైనట్టు నాకనిపించలేదు. కనీసం మీకైనా అర్థమైందా?
ఇంతకంటే గొప్పగా గురుపూర్ణిమను మనం మాత్రం ఎలా జరుపుకోగలం చెప్పండి?
కాదంటారా?
