' వైద్యజ్యోతిషం రెండవభాగం' ప్రింట్ పుస్తకం విడుదల

2022 డిసెంబర్ లో 'Medical Astrology - Part 2' 'ఈ-బుక్' ను అమెరికానుండి విడుదలచేశాను. అప్పటినుండి ప్రయత్నిస్తుంటే, దాని తెలుగుఅనువాదం ఇప్పటికి పూర్తయింది. అందుకని ఈరోజున దీనియొక్క తెలుగు 'ఈ-బుక్' ను విడుదల చేస్తున్నాను. 

ఇది నా కలంనుండి వెలువడుతున్న 76 వ పుస్తకం.

ఒక వారంలో ఇది ప్రింట్ అయ్యి, 19 వ తేదీనుండి మొదలౌతున్న హైద్రాబాద్ పుస్తకమహోత్సవంలో  పంచవటిస్టాల్లో అందుబాటులోకి వస్తుంది.

మొదటిభాగంలో లాగానే దీనిలోకూడా నూరుజాతకాల విశ్లేషణలతో జలుబు నుండి ఎయిడ్స్ దాకా అనేకరకాలైన వ్యాధులను జాతకాలలో ఎలా గుర్తించాలో వివరించాను. 2022 లో మొదటిభాగం విడుదల అయినప్పటినుండి, తెలుగుపుస్తకం కోసం అనేకమంది జ్యోతిషవిద్యార్థులు, తెలుగుయూనివర్సిటీ నుండి M.A.జ్యోతిషం కోర్సు చేసినవారు, చేస్తున్నవారు అడుగుతున్నారు. ఇప్పటికి ఇది విడుదల అవుతున్నది.

2026 లో, ఇంకొక నూరు జాతకాలతో వైద్యజ్యోతిషం మూడవభాగాన్ని విడుదల చేస్తాను. ఈ విధంగా పదిభాగాలను వ్రాయాలన్నది నా సంకల్పం. మానవజాతిని బాధపెడుతున్న సమస్తరోగాలను జాతకపరంగా ఎలా గుర్తించాలో మొత్తం వెయ్యిజాతకాల విశ్లేషణలతో వివరించే ఈ గ్రంధాలు ప్రపంచ జ్యోతిషచరిత్రలోనే అరుదైన రీసెర్చిగా మిగిలిపోతాయి.

ఈ గ్రంధాన్ని ప్రచురించడంలో తోడ్పడిన నా శిష్యులందరికీ ఆశీస్సులందిస్తున్నాను. ఈ పుస్తకంకూడా జ్యోతిషాభిమానులను ఎంతగానో అలరిస్తుందని భావిస్తున్నాను.

ప్రస్తుతానికి  ఈ బుక్ ఇక్కడ లభిస్తుంది.

read more " ' వైద్యజ్యోతిషం రెండవభాగం' ప్రింట్ పుస్తకం విడుదల "

భూతశుద్ధి వివాహం

నేను విజయవాడలో సర్వీసులో ఉన్నరోజుల్లో నాతోపాటు పనిచేసిన కొలీగు ఒకడుండేవాడు. మంచివాడు. కాస్త అమాయకుడు కూడా. పాపం ఏదో రోగంతో 2000 లోనే అర్ధాంతరంగా చనిపోయాడు. అప్పటికి సర్వీసు ఇంకా పాతికేళ్ళు మిగిలుంది.

వాళ్ళది విజయవాడ వన్ టౌన్ చిట్టినగర్. అదలా ఉంచితే,  వాడు భూతంగా మారి తిరుగుతున్నాడని ఈ మధ్యనే కొందరు ఫ్రెండ్స్ చెప్పారు. నేనైతే నమ్మలేదు. కానీ మంత్రతంత్రాలపైన బాగా రీసెర్చి చేసిన ఒక ఫ్రెండ్ గాడు చెబితే ఏమోలే అనుకున్నాను. ఆ సంగతి అంతటితో విని వదిలేశాను.

ఈ మధ్యన ఆశ్రమం దగ్గర పొలిమేరచెట్లలో దిగాలుగా కూచుని కనిపించాడు. అప్పుడు నమ్మక తప్పలేదు.

' ఏంటి ఇక్కడ కూచున్నావ్?' అంటూ నేనే పలకరించాను.

' గుర్తుపట్టావన్నమాట ! మర్చిపోయావేమో అనుకున్నా' అన్నాడు

' ఎలా మర్చిపోతాను?  ఇన్నేళ్ల తర్వాత ఇలా కనిపించినా నీలో మార్పేమీ లేదు' అన్నాను.

' కనీసం నువ్వైనా హెల్ప్ చేస్తావని నీ దగ్గరకి వచ్చాను' అన్నాడు.

' రా మాట్లాడుకుందాం' అంటూ ఆశ్రమంలోకి దారితీశాను.

టీ త్రాగుతూ,  ' ఇప్పుడు చెప్పు నీ కధ' అన్నాను.

'ఏం లేదు. ఈ భూతంజన్మ నుండి విముక్తి కోసం వెతుకుతూ ఒక గురూజీని కలిశాను. ఆయనొక ఉపాయం చెప్పాడు. నాలాంటి భూతాన్నొకదాన్ని తెచ్చుకుంటే మా ఇద్దరికీ భూతశుద్ధివివాహం చేయిస్తానన్నాడు. అప్పుడు మాత్రమే మాకు ఈ జన్మనుండి విముక్తి కలుగుతుందట. నాకు నమ్మకం కలగలేదు. పాత ఫ్రెండ్ వి, అందులోను ఇప్పుడు గురూజీవయ్యావు కదాని సెకండ్ ఒపీనియన్ కోసం నిన్ను వెతుక్కుంటూ వచ్చా' అన్నాడు.

' భూతశుద్దా? వివాహంతోనా? దీనికి సెకండ్ ఒపీనియనా?' అన్నాను అయోమయంగా.

భూతం బిక్కముఖం వేశాడు. 

'అసలు భూతశుద్ధి అనేది ఉందా? లేదా?' అడిగాడు నిరాశగా.

' ఉంది. కానీ అది వివాహంతో రాదు. వివాహంతో ఉన్నది కాస్తా పోతుంది' అన్నాను.

' మరెలా?' అడిగాడు భూతం.

' ధాతుశుద్ధి ఉంటే భూతశుద్ధి జరుగుతుంది. ఇవి రెండూ ఉంటే చిత్తశుద్ధి వస్తుంది. అప్పుడు శివానుగ్రహం లభిస్తుంది. నీకు విముక్తి దొరుకుతుంది. నాకు తెలిసినంతవరకూ అదీ ప్రాసెస్. అయితే ఇది పెళ్లితో రాదు. సాధనతో వస్తుంది. సరియైన గురువును అనుసరిస్తూ, సరియైన దిశలో సాధనచేస్తే, నీ అదృష్టం బాగుంటే ఈ జన్మలో రావచ్చు. లేకపోతే అనేకజన్మలు పట్టవచ్చు' అన్నాను టీ సిప్ చేస్తూ.

' అబ్బో అంత లాంగ్ ప్రాసెస్ అయితే కష్టమే. అవన్నీ ఎప్పుడు జరగాలి? ఎప్పుడు నాకు మోక్షం సిద్ధించాలి? దీనికంటే భూతశుద్ధివివాహమే బెటర్. అసలిదంతా లేకుండా సింపుల్ గా పని జరగాలంటే ఎలా?' భూతం ఏడ్చినంత పని చేశాడు.

' ఒకమార్గం ఉంది' అన్నాను.

'ఏంటది?' అడిగాడు ఉత్సాహంగా. 

'దేహశుద్ధి ప్రయోగం అని ఒకటుంది. దానిని చేస్తే, భూతశుద్ధివివాహంతో పనిలేకుండానే నీకు మోక్షం వచ్చేస్తుంది. చేయమంటావా?' అడిగాను మంత్రదండంపైన చెయ్యివేస్తూ.

'ఒద్దులే. ఇప్పటికే చాలామంది చేతిలో అయింది. కానీ మోక్షం మాత్రం రాలేదు. నీ ఉపాయం కంటే, ఆ గురూజీ చెప్పినదే బాగుంది. నాకు నచ్చిన భూతాన్ని వెతుక్కుంటా. దొరికాక ఆయన్ను కలుస్తా' అన్నాడు.

'సరే. ఆ పనిమీదుండు. మళ్ళీ ఈ ఛాయలకు రాకు' అని ఉచ్చాటనామంత్రాన్ని జపించాను.

ఫ్రెండ్ భూతం కెవ్వున కేకేసి మాయమైపోయింది.

ఆ విధంగా భూతానికి దేహశుద్ధి చేసే బాధ నాకు తప్పింది. ఎంతైనా పాతఫ్రెండ్ కదా ! చూస్తూచూస్తూ నేనుమాత్రం ఎలా చెయ్యగలను  ! ఏదో మాటవరసకన్నాను. నిజమనుకుని పారిపోయింది.

పిచ్చిభూతం !

read more " భూతశుద్ధి వివాహం "

ఫౌండేషన్

ఈ మధ్యన కొంతమంది స్త్రీలు ఒక కారులో ఆశ్రమానికి వచ్చారు. దానిమీద ఏదో గవర్నమెంట్ పేరు, హోదా వ్రాసి ఉన్నాయి. చూస్తూనే అది గవర్నమెంట్ కారని తెలిసిపోతోంది. అది వారిలో ఒకామె మరిదిగారి అఫీషియల్ కారని తెలిసింది.

వాళ్లు చాలాసేపు కూర్చుని అదీఇదీ మాట్లాడారు. 

వారిలో ఒకామె ' నేనుకూడా మెడిటేషన్ చేస్తూ ఉంటాను ' అంది.

ఇప్పుడు ప్రతివారూ ఒక గురువే గనుక ఆమె మాటలకు నేనేమీ స్పందించలేదు.

'ఫలానా గురువు దగ్గర యోగా నేర్చుకున్నాను. ఇంకొక గురువు దగ్గర విపస్సానా చేశాను. ఈషా ఫౌండేషన్ కూడా చేశాను ' అంటూ ఆమె చెప్పుకొచ్చింది.

చూడబోతే, తనను తానొక ప్రత్యేకవ్యక్తిగా ఊహించుకుంటూ, గొప్పలు చెప్పుకునే మనిషిలాగా అనిపించింది. ప్రస్తుతం అందరూ అలాగే ఉన్నారు కదా !

వినీ వినీ చివరకు ఇలా అన్నాను, ' మీరు చాలా ఫౌండేషన్స్ తిరిగారు నిజమే. కానీ అసలైన ఫౌండేషన్ మాత్రం మీకు పడలేదు'.

వాళ్ళు స్టన్నయ్యారు.

ఇంకా ఇలా చెప్పాను.

'పర్సనల్ పనిమీద వస్తూ, మీ మరిదిగారి అఫీషియల్ కారులో మీరంతా వచ్చారు.  అంటే, అఫీషియల్ రిసోర్సెస్ ను వ్యక్తిగతపనులకు వాడుతున్నారు. మెడిటేషన్ కు యమనియమాలే పునాదులు. వాటిలో అపరిగ్రహం అత్యంతముఖ్యమైనది. వ్యక్తిగతజీవితంలో నీతినియమాలు లేకుండా మీరెన్ని ఫౌండేషన్స్ వెంట తిరిగినా, ఎన్ని కోర్సులు చేసినా, చివరకు మీకేమీ ఒరగదు. అసలైన ఫౌండేషన్ మీకు లోపించింది'.

' అలా ఉంటే జీవితంలో చాలా లాసవుతాం కదండి ' అందామె.

'లాసుకు భయపడేవ్యక్తి, ఎంతసేపూ లాభనష్టాలు మాత్రమే చూసుకునే వ్యక్తి, ఆధ్యాత్మికజీవితంలో ఎక్కువదూరం ప్రయాణించలేడు' అన్నాను.

వాళ్ళు నొచ్చుకున్నట్లు కనిపించారు.

ఆ తరువాత వాళ్ళు ఎక్కువసేపు కూర్చోలేదు. బయలుదేరి వెళ్లిపోయారు.

ఒకళ్ళు నొచ్చుకుంటారని నేను అబద్దాలు చెప్పలేను. ఒకళ్ళను మెప్పించవలసిన పనికూడా నాకు లేదు.

ఆధ్యాత్మికజీవితం అనేది ఒక ఇల్లు కట్టడం లాంటిదే.

ఒక శిష్యుని కజిన్ హైదరాబాద్లో ఇల్లు కట్టించుకున్నాడు. కొత్తింటి ఆనందంలో గృహప్రవేశం చేసుకున్నారు. అయితే, బిల్డర్ యొక్క మెటీరియల్ కక్కుర్తి, క్యూరింగ్ సరిగా చేయకపోవడాల వల్ల కొద్దినెలలలోనే ఫ్లోరింగ్ కృంగిపోయి, మక్రానా మార్బుల్స్ అన్నీ బీటలిచ్చాయి. 15-20 లక్షలు ఖర్చుపెట్టి, మార్బుల్ ఫ్లోరింగ్ అంతా మళ్ళీ చేయించుకున్నారు. ఆధ్యాత్మికజీవితం కూడా ఇంతే.

ఫౌండేషన్స్ సరిగ్గా లేకుండా ఎన్ని ఫౌండేషన్స్ వెంట తిరిగినా చివరకు బిల్డింగ్ కృంగిపోవడం తప్ప ఇంకేమీ ఉండదు.

ఇదెప్పుడు అర్ధం చేసుకుంటారో ఈ మనుషులు !

read more " ఫౌండేషన్ "

మనుషులుగా పుట్టే అవకాశం

చాలాకాలం నుంచీ ఈ మనుషులను, ఈ ప్రపంచాన్ని చూస్తుంటే నాకు నవ్వు, జాలి ఈ రెండే కలుగుతూ ఉండేవి . ఇప్పుడు అసహ్యం కూడా అనిపిస్తోంది. కారణం? సివిక్ సెన్సు, కామన్ సెన్సు, అసలు ఏ విధమైన సెన్సూ లేనివాళ్లు కూడా చాలామంది మనిషిజన్మ ఎత్తుతూ ఉండటమే.

కలికాలమంటే ఇదేనేమో?

మొన్నీమధ్యన ఒంగోలునుంచి కొందరువ్యక్తులు ఆశ్రమానికి వచ్చారు. వచ్చినది మధ్యాన్నం రెండుగంటలకు. అదికూడా చెప్పాపెట్టకుండా అత్తగారింటికి వచ్చినట్లు వచ్చారు. అక్కడే ఆ మనుషుల నిర్లక్ష్యధోరణి అర్ధమౌతున్నది.

ఇక్కడ దగ్గరలోని ఏదో గుడికి వచ్చి, దగ్గరేకదా అని మిమ్మల్ని కూడా చూచిపోదామని వచ్చామన్నారు.

ఇంకా నయం, మీకు మోక్షం ఇవ్వడానికి వచ్చామనలేదు. అంతవరకూ సంతోషం కలిగింది.

'ఇది ఆశ్రమమా?' అన్నాడు వారిలో ఒకాయన కూచుంటూ.

అంటే, ఎక్కడికొచ్చారో కూడా తెలియని పరిస్థితిలో ఉన్నారన్నమాట !

నేనేమీ మాట్లాడలేదు.

'ఏం చేస్తారిక్కడ?' మరొకామె అడిగింది అనుమానంగా చూస్తూ.

'చెప్పినా మీరర్ధం చేసుకోలేరు ' అన్నాను.

'ఇంతదూరం వచ్చి ఉంటున్నారేంటి?' మళ్ళీ అతని ప్రశ్న.

'మీ స్వగ్రామం ఎక్కడ?' అడిగాను.

' హైద్రాబాద్ ' అన్నాడు.

'నువ్వెందుకు ఇంతదూరం వచ్చి ఒంగోల్లో ఉంటున్నావు?' అడిగాను.

అదేమీ పట్టించుకోకుండా, 'మీ జ్యోతిష్యపుస్తకాలను ఒంగోలు బుక్ ఎగ్జిబిషన్ లో కొన్నాము. మా జాతకాలు చూస్తారా?' అడిగాడు.

అంటే, 'నేను జాతకాలు చూచే కమర్షియల్ జ్యోతిష్కుడిలా కనిపించానా?' అని నాపైన నాకే సందేహం వచ్చింది.

'చూడను. నాకు జ్యోతిషం మీద నమ్మకం లేదు' అన్నాను.

'మరి బుక్స్ రాశారుగా' అన్నాడు.

'రాసింది నమ్మేవాళ్ళకోసం. నాకోసం కాదు' అన్నాను.

'ఒంగోలు వస్తుంటారా అప్పుడప్పుడు?' అడిగింది ఆమె.

'తక్కువ. ఎప్పుడైనా వస్తుంటాను' అన్నాను.

'ఈసారి వచ్చినపుడు నాకు ఫోన్ చేయండి. నేనొచ్చి కలుస్తాను' అన్నాడతగాడు.

'నాకు కుదరదు' అన్నాను.

'అదేంటి సార్? ఊరకే జస్ట్ కలుస్తాము. అంతే' అన్నాడాయన.

'అందుకే కలవనంటున్నాను. ముచ్చట్లకు నాకు టైం ఉండదు ' అన్నాను.

'ఈ ల్యాండ్ అంతా మీదేనా?' అడిగింది ఆమె చుట్టూ చూస్తూ.

'కాదు. వేరేవాళ్లది. కబ్జా చేశాను' అన్నాను సీరియస్ గా.

'ఎంతకి కొన్నారు?' అడిగాడొకడు నేను చెబుతున్నది వినకుండా.

' ఎకరం పదిరూపాయలు ' అన్నాను.

వాళ్ళు ఆమాట కూడా వినిపించుకునే పరిస్థితిలో లేరు.

'మరిక్కడ అన్నీ దొరుకుతాయా?' అడిగిందామె.

'ఏవీ దొరకవు ' అన్నాను.

'మరెలా?' అన్నది.

'ఎందుకు దొరకాలి? దొరక్కపోతే ఏమౌతుంది? ' అన్నాను.

'మీ పుస్తకాలు ఇంకా ఏవైనా ఉంటే చూపిస్తారా?' అడిగాడతను.

' ఇక్కడుండవు' అన్నాను.

' అదేంటి?' అతనికి సందేహం వచ్చింది.

'రాసేది నేను చదువుకోవడానికి కాదు' అన్నాను.

'ఇక్కడ గుడేమీ లేదా? ' అన్నాడు అతనే మళ్ళీ.

'ఇప్పుడే బయటకెళ్ళింది. సాయంత్రం వస్తుంది ' అన్నాను.

'సరేనండి వెళ్లొస్తాం. మీలాంటి పెద్దవాళ్ళని కలవడం మా అదృష్టం' అన్నాడతను లేస్తూ. వాళ్ళకు చెవుడా? లేకపోతే వాళ్ళ ధోరణే అంతేనా? నాకైతే అర్ధం కాలేదు.

'గురువుగారు లేచాక చెప్తాలెండి మీరొచ్చి వెళ్లారని ' అన్నాను  నేనూ లేస్తూ.

వాళ్ళది కూడా వినిపించుకోలేదు. వాహనం ఎక్కి వెళ్లిపోయారు. అసలెందుకొచ్చారో ఎందుకు వెళ్లారో వారికన్నా తెలుసా? అనే అనుమానం నాలో తలెత్తింది.

మనం ఎక్కడికొచ్చాం? ఏం మాట్లాడాలి? అన్న స్పృహకూడా చాలామందిలో ఉండటం లేదు.

నాకీసారి దేవుడిపైనే జాలి కలిగింది. అన్నిజీవులకూ మనుషులుగా పుట్టే సమాన అవకాశం ఇస్తున్నందుకు.

read more " మనుషులుగా పుట్టే అవకాశం "

మా 75 వ పుస్తకం ' దేవీగీత ' విడుదల

మా 75 వ పుస్తకంగా 'దేవీగీత' అనే ప్రాచీనగ్రంధమునకు నా వ్యాఖ్యానమును నేడు విడుదల చేస్తున్నాను.

100 గ్రంధములను వ్రాయాలన్న నా సంకల్పము 75 వరకూ వచ్చినది. తక్కిన 25 గ్రంథముల వరుసలో 'దేవీగీత' కూడా ఉన్నది. కానీ వెనుకవరుసలో ఉన్నది. దానికంటే ముందుగా నడుస్తున్న పుస్తకములు కొన్ని ఉన్నాయి. ఈ మధ్యలో మిత్రుడు పాలపర్తి శ్రీకాంతశర్మ ఫోనుచేసి 'దేవీగీత' కు మీరు వ్యాఖ్యానము వ్రాస్తే బాగుంటుందని సూచించినాడు. శ్రీకాంత్ నాకు 15 ఏళ్ళనుంచీ మిత్రుడు. సన్మిత్రుల సూచన తప్పక పాటించవలసినదే గనుక, వెనుకవరుసలో ఉన్న ఈ గ్రంధమును ముందుకు తెచ్చి, పూర్తి చేసి, నేడు విడుదల చేస్తున్నాను.  

ఇది 800 సంవత్సరాల నాటి ప్రాచీనగ్రంధము 'దేవీభాగవత పురాణము' లోనిది. విషయవివరణలోను, ఉపాసనామార్గముల సమన్వయ విధానంలోను, దీనికి భగవద్గీతకు చాలా పోలికలున్నాయి.

ఈ గ్రంధములో పది అధ్యాయములున్నాయి. అవి, పరబ్రహ్మతత్త్వము, మాయాతత్త్వము, సృష్టిక్రమము, జ్ఞాన-యోగ-భక్తిమార్గములను, చతుర్విధభక్తులను, దేవియొక్క క్షేత్రములను, పూజావిధానములు, ఉత్సవములు, వ్రతములను, జగదంబయొక్క బాహ్యాంతరిక ఉపాసనావిధానములను వివరించినవి.

వేదాంతప్రతిపాదితమైన బ్రహ్మతత్త్వమును, తంత్రోక్తమైన జగదంబయొక్క ఉపాసనావిధానమును, యోగశాస్త్రమును,  మంత్రయోగమును, కుండలినీయోగమును, సతీదేవి మరియు గౌరీదేవుల ప్రాచీనచరిత్రలతో సమన్వయము గావించే ప్రయత్నము దీనిలో గోచరిస్తుంది. 

ఈ గ్రంధాన్ని వ్రాసి, ప్రచురించే పనిలో సహాయపడిన నా శిష్యులందరికీ ఆశీస్సులందిస్తున్నాను. 

'ఈ - బుక్' ఇక్కడ లభిస్తుంది. త్వరలో ప్రింట్ పుస్తకంగా వస్తుంది. డిసెంబర్ 19 నుండి జరుగబోయే హైదరాబాద్ పుస్తకప్రదర్శనలో అందుబాటులో ఉంటుంది.

శాక్తతంత్రాభిమానులకు, అమ్మవారి భక్తులకు ఈ గ్రంధం ఆనందాన్ని కలిగిస్తుందని భావిస్తున్నాను.

read more " మా 75 వ పుస్తకం ' దేవీగీత ' విడుదల "

భయం భయం

ఒకాయన నుంచి ఈ మధ్యనే మెయిలొచ్చింది.

'నాకు మీ బుక్స్ చాలా నచ్చాయి. మీ బ్లాగు కూడా చదువుతూ ఉంటాను. పాత పుస్తకాలలో మీ ఫోన్ నంబర్ దొరికింది. కానీ మీతో మాట్లాడాలంటే భయం భయంగా ఉంది' అని దాని సారాంశం.

'ఏం భయం లేదు. ఫోన్ చెయ్యండి. మాట్లాడతా' అని రిప్లై ఇచ్చాను.

కాసేపటికి ఫోనొచ్చింది.

గొంతు నిజంగా భయంగానే ఉంది.

పరిచయాలయ్యాక, 'ఎందుకు మీకు భయం?' అడిగాను.

'ఏం లేదు. మీతో ఏది మాట్లాడినా బ్లాగులో రాసేస్తారని కొంతమంది మా ఫ్రెండ్స్ చెప్పారు. మరి, మా పర్సనల్స్ ఏవైనా అడగాలంటే భయంగా ఉంది. నావి రాయరు కదా?' అన్నాడు.

'చూడు బాబు. నాకిప్పటికి కొన్ని వేలమంది ఫోన్లు చేసి ఉంటారు. లేదా మెయిల్స్ లో కాంటాక్ట్ చేసి ఉంటారు. వాళ్ళలో చాలామంది తమ పర్సనల్సు నాతో చెప్పారు. నువ్వు నా బ్లాగు చదువుతున్నానని చెప్పావు కదా? ఎంతమంది పర్సనల్స్ బ్లాగులో వ్రాశానో చెప్పు.' అడిగాను.

'ఏమో. లెక్కపెట్టలేదు. కొంతమందివి వ్రాశారు' అన్నాడు.

'నీకు నిజంగా నాతో అవసరం ఉందనుకో. లేదా మంచిగా మాట్లాడుతున్నావనుకో. అప్పుడెందుకు రాస్తాను? అలాంటప్పుడు  నీక్కావలసినది నా దగ్గర దొరుకుతుంది.  అలాకాకుండా, పెడవాదన పెట్టుకొని, నాకే బోధిస్తూ, కలర్స్ చూపించబోతే అప్పుడు మాత్రమే రాస్తాను. దాని ఉద్దేశం వాళ్ళ తప్పులు వాళ్లకు అర్ధం కావాలనే. గతంలో నేను వ్రాసినవన్నీ అలా వ్రాసినవే. ఆ తర్వాత, 'మనకెందుకులే ఎవరి కర్మ వారిది' అనుకొని వాటిని తొలగించాను కూడా. అందరి పర్సనల్సూ  పబ్లిగ్గా వ్రాయవలసి అవసరం నాకేంటి? అదేమైనా రామాయణమా మాటమాటకీ రాయడానికి?' అడిగాను.

'అదే, చాలాసార్లు నా డౌట్స్ అడగాలనిపిస్తుంది. మళ్ళీ భయమేసి ఆగిపోతున్నా' అన్నాడు.

తర్వాత చాలాసేపు తన కష్టాలు, ఫేమిలీ విషయాల గురించి చెప్పుకుంటూ వచ్చాడు. తగిన సూచనలిచ్చాను.

చివరిలో ఫోన్ పెట్టేయబోయేముందు ఇలా అన్నాను.

'చూడు. నువ్వు మాట్లాడిన విషయం మాత్రం బ్లాగులో రాస్తాను. నువ్వే చూసుకో. అప్పుడు నీకు నమ్మకం కలుగుతుంది'.

'అదేంటి? రాయనన్నారుగా?' అన్నాడు.

'రాయకపోతే నీ భయం ఎలా పోతుంది? అందులో నీ పర్సనల్స్ ఏవీ ఉండవు. భయపడకు.' అని ఫోన్ కట్ చేశాను.

జరిగిన విషయాలు ఎక్కడో ఒకచోట రికార్డ్ చేయకపోతే, రేపన్నరోజున ఎవరికి గుర్తుంటాయి మరి?

read more " భయం భయం "

పిరమిడ్ పిచ్చోడు

మొన్న మధ్యాన్నం ఒకాయన్నుంచి వాట్సాప్ కాలొచ్చింది.

ఎవరో చూద్దామని ఎత్తాను. 

పరిచయాలయ్యాక, 'నేను పిరమిడ్ చేస్తుంటాను' అన్నాడు.

వడ్రంగేమో అనుకుని, 'మాకు ప్రస్తుతం చెక్కపని అవసరం లేదు' అన్నాను.

అవతలనుంచి కాసేపు సైలెన్స్.

'అది కాదు, మెడిటేషన్' అన్నాడు సీరియస్ గా.

'ఓహో అదా? సరే. నాకెందుకు ఫోన్ చేశారు?' అడిగాను.

'మీరు ఫోర్తు లెవల్లో ఉన్నారు. ఫిప్త్ లెవల్ ఇనీషియేషన్ ఇవ్వమని మా గురువుగారు చెప్పారు. అందుకే ఫోన్ చేస్తున్నాము' అన్నాడు గంభీరంగా.

'ఎవరాయన? అడిగాను.

పేరు చెప్పాడు.

'ఆయన పోయాడుగా?' అడిగాను.

'కలలో కనపడి చెప్పారు. మాకు అలాగే చెబుతూ ఉంటారు' అన్నాడు.

'నాక్కూడా కనపడి, ఇదే ముక్క చెప్పి పుణ్యం కట్టుకోమనండి' అన్నాను. 

'ఆయన్ని కలలో చూడ్డానికి మీ లెవల్ సరిపోదు' అన్నాడు.

'మరి ఆయన గురువే కనిపించాడుగా నాకు' అన్నాను.

'ఆయనకు గురువా? ఎవరు?' అడిగాడు.

'మీకు తెలీదా?' ఎదురు ప్రశ్నించాను.

'అవన్నీ మాకు చెప్పరు. అవసరమైనవి మాత్రమే చెప్తారు, ఆయన గురువెవరు?' అన్నాడు.  

'లోబ్సాంగ్ రాంపా' అని ఒకడున్నాడులే. టిబెటన్ గురువు.  1978 లో నేను ఇంటర్ చదివే టైములో ఆయన పుస్తకం ఒకటి  'The Third Eye' అనేది చదివాను. ఆ రాత్రే నాక్కనిపించాడు కలలో' అన్నాను.

ఆగంతుకునిలో ఉత్సుకత పెరిగింది.

'అవునా సార్. ఏం చెప్పారాయన?' అన్నాడు.

'47 ఏళ్ల తర్వాత నువ్వు ఫోన్ చేస్తావని చెప్పాడు. ఆయన చెప్పింది నీ గురించేనా? నీ వయసెంత?' అన్నాను ఏకవచనంలోకి దిగుతూ.

నేను ఎగతాళి చేస్తున్నానని అతనికి అర్ధమైంది.

'మాస్టర్స్ తో చతుర్లొద్దు సార్' అన్నాడు కోపంగా.

' గ్రాండ్ మాస్టర్ తో అసలే వద్దు. వయసు చెప్పు ముందు ' అన్నాను.

' ముప్పై ఎనిమిది' అన్నాడు.

'అంటే, నువ్వింకా పుట్టకముందే మీ గురువుగారి గురువును నేను కలలో చూశాను. అర్థమైందా?' అన్నాను.

'నేను నమ్మను' అన్నాడు.

'నీ కలని నేను నమ్ముతున్నాగా. నా కలని నువ్వెందుకు నమ్మలేవు?' అడిగాను.

జవాబు చెప్పకుండా మాటమార్చి, 'పిరమిడ్ లోకి రావాలంటే అదృష్టం ఉండాలి' అన్నాడు.

'ఆ లెక్కన, చచ్చిన మమ్మీలన్నీ లక్కీ ఫెలోసేగా?' అన్నాను.

'మీ ఆశ్రమంలో కూడా ఒక పిరమిడ్ కట్టించండి, అప్పుడు తెలుస్తుంది దాని మహిమ' అన్నాడు.

'నేను ఫారోనీ కాను, మమ్మీనీ కాదు. మనిషిని. అందులోనూ భారతీయుడిని. ఈజిప్ట్ సమాధులు నాకెందుకు?' అన్నాను.

' మీకు పూర్తిగా జ్ఞానం తెలీదు. అందులో కింగ్స్ చేంబర్, క్వీన్స్ చేంబర్ అని ఉంటాయి. అక్కడ కూచుని మెడిటేషన్ చేసి చూడండి. తెలుస్తుంది' అన్నాడు.

'ఏం? కీప్స్ చేంబర్ ఉండదా?' అడిగాను.

'ఉండదు. ఒకసారి చెయ్యండి. యాస్ట్రల్ ట్రావెల్ లోకి వెళ్లకపోతే అప్పుడు చెప్పండి' అన్నాడు.

' నేను ప్రతిరోజూ చేసేపని అదేగా, నిద్రలో ' అన్నాను.

'అది వేరు. ఇది వేరు. మీకు పూర్తి నాలెడ్జి లేదు. అందుకే మీకు ఫిఫ్త్ లెవల్ ఇనీషియేషన్ ఇమ్మని మా గురువుగారి ఆజ్ఞ' అన్నాడు.

'సరే మీరింతగా చెబుతుంటే నాక్కూడా తీసుకుందామనే అనిపిస్తోంది. కాకపోతే ఒక కండిషన్. ఎలా ఇస్తారు? యాస్ట్రల్ బాడీతో ఇస్తారా, ఫిజికల్ బాడీతో ఇస్తారా?' అడిగాను. 

'మీరెలా కావాలంటే అలా' అన్నాడు దర్పంగా.

'అలా అయితే, ఫిజికల్ బాడీతో గాల్లో ఎగురుకుంటూ వచ్చి ఇవ్వండి. తీసుకుంటాను' అన్నాను.

'ఏంటి సార్. జోకులా?' అన్నాడు.

'కాదు. మేకులు. మూడే కొడతా. డైరెక్టుగా పరలోకమే' అన్నాను.

'అలా ఎవ్వరూ ఎగరలేరు' అన్నాడు.

'గలరు. మాస్టర్స్ అలా ఎగురుతారని మీ గుగ్గురువు రాంపా రాశాడు. కావాలంటే చదువుకో' అన్నాను.

'మరి నన్నేం చెయ్యమంటారిప్పుడు?' సంకటంలో పడ్డాడు.

'ముందు మీ డాబామీద కెక్కి, అక్కడనుంచి గాల్లోకి ఎగరడం ప్రాక్టీసు చెయ్యి. సక్సెస్ అయితే అలాగే ఎగురుకుంటూ నా దగ్గరికి రా. నేను రెడీగా ఉంటాను. ఒకవేళ కిందపడ్డావనుకో. అప్పుడెలాగూ యాస్ట్రల్ బాడీలోనే వస్తావు. ఐదర్ వే అయామ్ గుడ్' అన్నాను .

అవతల ఫోన్ కట్ అయిపోయింది.

'ఈ పిచ్చోడికి నా నంబర్ ఎవడిచ్చాడో? ఒకవేళ లోబ్సాంగ్ రాంపా ఇచ్చాడేమో?' అన్న అనుమానం నాలో తలెత్తింది.

'ఇవాళ రాత్రికి యాస్ట్రల్ ట్రావెల్లో వాడి పని చెప్తా' అనుకుంటూ ఫోన్ పక్కన పడేశా.

read more " పిరమిడ్ పిచ్చోడు "

కాపీ కష్టాలు

అసలే మేముండేది పొలిమేరలో.

ఇక్కడ దయ్యాలున్నాయని ఊరిజనం చెప్పుకుంటారు. కానీ నాకెప్పుడూ కనిపించలేదు. కనిపిస్తే వాటికి మోక్షం వస్తుంది కదా ! ఆరేళ్లక్రితం మెట్టుగూడ రైల్వే క్వార్టర్స్ లో ఒక దయ్యానికి అలా మోక్షం వచ్చింది.  అంత అదృష్టం ప్రతి గాలిదయ్యానికీ  ఎలా పడుతుంది?

రాత్రుళ్ళు చీకట్లో తిరగడం నాకు బాగుంటుంది.  అర్ధరాత్రిపూట  అయితే ఇంకా బాగుంటుంది. ఒంటరిగా అయితే ఇంకా ఇంకా బాగుంటుంది. మా సెక్రటరీస్వామి ఇక్కడుంటే అలా చెయ్యనివ్వడు. గురువుగారికి ఏదో ఒక దయ్యం కనిపించి మోక్షం కొట్టేస్తుందని, నా వెంటే తనుకూడా ఒక కర్ర ఒక టార్చి తీసుకుని వస్తాడు. పక్కనెవరైనా ఉంటే అవి కనిపించవు. అందుకని సెక్రటరీస్వామి పనిమీద ఏదైనా ఊరికెళ్ళినపుడు ఇలాంటి సరదాలు తీర్చుకుంటూ ఉంటాను.

మొన్న అమావాస్య ఛాయలో ఒక రాత్రిపూట సరదాగా అలా తిరుగుతున్నా. చుట్టుపక్కల నరసంచారం లేదు. చిమ్మచీకటి, అప్పుడప్పుడూ అరిచే ఊరకుక్కలు తప్ప ఇంకేమీ కనుచూపుమేరలో లేవు. రోడ్డు పక్కన ఉన్న వేపచెట్లు జుట్టు విరబోసుకుని ఉన్న దయ్యాల్లా ఉన్నాయి. వాటిమధ్యలో రోడ్డుమీద నడుస్తూ పోతున్నా.

అప్పుడే, ఒక అనుకోని సంఘటన జరిగింది.

చాలా ఏళ్ల తర్వాత, ఒక చెట్టునీడలో నిలబడి కర్ణపిశాచి కనిపించింది. అది కనిపించి దాదాపు ఐదారేళ్లయి పోయింది.

ముందు ఎవరో పల్లెటూరి మనిషనునుకున్నా. కొంతమంది పొలాల్లో కాపలాగా పడుకుంటారు. 'అలాంటి ఎవరో అక్కడ నిలబడి ఉన్నారు' అనుకుని దాటి ముందుకు పోతున్నా. కానీ తననుండి వచ్చే ఒకవిధమైన వాసన 'తను తనే' అని పట్టించేసింది.

'చూశావని, గుర్తుపట్టావని అర్ధమైంది. నటించకు' అంది కాపీ, చెట్టునీడనుండి బయటకొచ్చి నాతో అడుగులేస్తూ.

మాటమాటకీ 'పిశాచి' అంటే బాగుండదు గనుక, ముద్దుగా 'కాపీ' అని పిలుచుకుందాం.

'ఎప్పుడో ఒకసారి కనిపిస్తే ఎలా గుర్తుపడతాను?' అడిగాను.

'నువ్వేగా, ఎప్పుడుపడితే అప్పుడు రావద్దన్నావు. అందుకే, అవసరమైన పనుంటే తప్ప రావడం లేదు' అంది.

'సరే. ఇంతకంటే మంచిముహూర్తం దొరకలేదా నీకు? అమావాస్య ఛాయలో కనిపించావ్?' అన్నాను.

'మాకిదే మంచిటైము. అందుకే ఈ టైంలో వచ్చా. అయినా, నువ్వేంటి? హాయిగా నిద్రపోకుండా, ఇంత రాత్రిపూట తిరుగుతున్నావ్?  అవున్లే మొన్న రాశావుగా 'ఇది నా కర్మ' అని. మళ్ళీ అడగటం నాదే తప్పు' అంది.

'తెలిసీ అవే తప్పులు ఎందుకు చేస్తున్నావ్ మరి?' అందామని నోటిదాకా వచ్చినా, కాపీ కదా అని భయమేసి, 'అబ్బో, బ్లాగులు కూడా చదూతున్నావా?' అడిగా.

'అన్నీ తెలుసు మాకు, ఈ మధ్య రాయట్లేదుగా నువ్వు?' అంది నవ్వుతూ.

'సర్లే దానికేంగాని, సంగతులు విశేషాలు చెప్పు' అన్నా నడుస్తూ.

తను కొంచం ఒళ్ళు చేసింది. స్పీడుగా నడవలేకపోతోంది.

నా ఆలోచనని పట్టేసి, 'ఈ మధ్య యోగా చెయ్యడం లేదు. మళ్ళీ మొదలుపెట్టాలి. అస్సలు టైముండటం లేదు.  దేశాలు తిరగటమే సరిపోతోంది' అన్నది.

'జోకు బాగుంది. నాకు పోటీ వస్తున్నావ్. అమెరికా సంగతులు చెప్పు' అన్నా.

'ఏముంది? నీ పాత శిష్యురాళ్ళు ఇద్దరికి కష్టకాలం నడుస్తోంది' అంది.

'ఆహా' అన్నా తెలిసినా తెలీనట్టు.

'పిల్లలు పెద్దవాళ్లయ్యారు. వాళ్ళతో సమస్యలు. చాలా బాధల్లో ఉన్నారు' అంది.

'ఎవరు వాళ్ళు?' అడిగా అర్ధం కానట్టు.

'నటించకు. 12 ఏళ్ళు వెనక్కి వెళ్లి గుర్తుతెచ్చుకో' అంటూ ఇద్దరి పేర్లు చెప్పింది.

'ఓ. వాళ్ళా? ఇలా అవుతుందని అప్పుడే చెప్పా. వినలేదు. నేనేం చెయ్యను?' అన్నాను.

'అయినా ఒకప్పటి నీ శిష్యురాళ్లే కదా ! ఆ మాత్రం బాధ్యత ఉండొద్దా నీకు? వాళ్ళలా కష్టాలు పడుతుంటే పట్టించుకోవా?' అడిగింది కోపంగా.

'వినేవాళ్ళనైతే పట్టించుకోవచ్చు. అన్నీ మాకు తెలుసనుకునేవాళ్ళకి చెప్పడం దేనికి? అయినా, లోకానికి బోధలు చేసేవాళ్ళు, తమ పిల్లల బాగోగులు చూసుకోలేరా?' అడిగాను.

'నీకు పరిచయం ఉన్న రోజుల్లో, వాళ్ళు పిల్లలు. ఇప్పుడు పెద్దలయ్యారు. అది అమెరికా. ఇంకా చెప్పమంటావా అక్కడి కష్టాలు?' అంది.

'ఒద్దులే. అర్ధమైంది. అక్కడి కష్టాలూ తెలుసు, సుఖాలూ తెలుసు. అయినా, ఒకళ్ళకి నేనేం  సాయం చెయ్యగలను చెప్పు? ఒక సివిల్ సర్వెంట్ గా రిటైరైన నేనే అర్ధరాత్రిళ్ళు ఇలా  తిరుగుతున్నాను. అయినా,  చెప్తే వినేరకాలా నా శిష్యురాళ్ళు?' అన్నా.

మాటల్లోనే పక్కఊరు వచ్చేసింది. ఊరు నిద్రలో జోగుతోంది. కుక్కలు అరుస్తున్నాయి.

వెనక్కు తిరిగాం.

' మరి 'సంగతులేంటి?' అని ఎందుకడుగుతావ్? ఏమీ చెయ్యనోడివి?' అంది చనువుగా.

'ఊరకే. న్యూసు తెలుసుకుందామని అడుగుతా. అపాత్రదానం చెయ్యకూడదు కదా. అయినా, అంత వేదాంతం తెలిసినోళ్లకి కష్టాలేముంటాయి? 'బాధే సౌఖ్యమనే భావన రానీవోయ్' అని పాడుకోమను. సరిపోతుంది' అన్నా.

'అంతేలే. నువ్వడిగావని వాళ్ళ న్యూసు చెప్పా. నాకెందుకు వాళ్ళ గోల? వేరే పనుంది. నా కష్టాలు నావి. ఈ మధ్య ఓటీ కూడా చెయ్యాల్సొస్తోంది' అంది మాయం కావడానికి రెడీ అవుతూ.

'ఏమైంది?' అన్నా.

'రాష్ట్రాలు విడిపోయాక కొంత వర్క్ లోడు తగ్గుతుందని సంబరపడ్డా. తెలంగాణా కాపీ మాటమాటకీ లీవు పెడుతోంది. దాని పని కూడా నేనే చెయ్యాల్సొస్తోంది' అంది విచారంగా.

'అలాగా. ఎక్కువ నటించకు. నమ్మేగలను. నీకూ మంచిరోజులొస్తాయిలే. ఓపికపట్టు' అన్నా.

'నీకేం? ఎన్నైనా చెప్తావ్? మా బాధలు మావి' అంది. 

'సర్లే. ఒంటరి ఆడపిల్లవి. ఇండియాలో రాత్రిపూట తిరక్కు. అసలే లోకం బాలేదు' అన్నా నవ్వుతూ.

'నువ్వూ నీ జోకులు. నువ్వేం మారలేదు ఈ ఆరేళ్లలో' అంది.

'నువ్వు మారావా?' అడిగా నవ్వుతూ. 

'సర్లే. అవన్నీ మళ్ళీ వచ్చినపుడు మాట్లాడుకుందాం. టాటా' అని నవ్వుతూ మాయమైంది కాపీ.

వెనక్కు నడుస్తున్న నా ఆలోచన పన్నెండేళ్ళు వెనక్కు పోయింది. అప్పటి సంగతులు, నేను వాళ్ళకిచ్చిన సలహాలు, వాళ్ళు వినకపోవడం, విడిపోవడం, చాలా గుర్తొచ్చాయి.

'ఎక్కిన పొగరు దించడానికే కష్టాలొచ్చేది. ఎవరేం చెయ్యగలరు? ఎవరి కష్టాలు వాళ్ళవి. పడండి' అనుకుంటూ ఆశ్రమం వైపు అడుగులేశా.

read more " కాపీ కష్టాలు "

వాయువును బంధిస్తా

'ఒక పెద్దాయన మిమ్మల్ని కలవాలనుకుంటున్నాడు' శిష్యుడినుంచి ఫోనొచ్చింది.

'ఎవరాయన?' అన్నాను.

' మనకు పరిచయం లేదు. 75 పైనే ఉంటాయి ' అన్నాడు.

' అవసరం లేదు. ముందు మన బుక్స్ చదవమను ' అన్నాను.

' ఆయన గత 20 ఏళ్ళనుంచి ఆధ్యాత్మికమార్గంలోనే ఉన్నాట్ట, ఆ పుస్తకాలూ గట్రా తనకవసరం లేదన్నాడు' అన్నాడు.

' మరెందుకు కలవడం?' అన్నాను.

' పంచవాయువులలో నాలుగింటిని బంధించడం వచ్చేసిందట. ఒక్కదాన్ని మాత్రం బంధించలేకపోతున్నాడట. అది మీ దగ్గర నేర్చుకోవాలని కోరిక ' అన్నాడు.

' అపానవాయువునా?' అడిగాను.

' ఏమో మరి. నాతో చెప్పలేదు ' అన్నాడు శిష్యుడు.

' అదైతే అస్సలు రావద్దని చెప్పు. మనం భరించలేం ' అన్నాను.

' వాయుబంధనం కావాలట' అన్నాడు.

' దానిని ప్రత్యేకంగా నేర్చుకోవడమెందుకు? ఎలాగూ 75 దాటాయంటున్నావు. కొన్నేళ్లు ఓపిక పడితే సహజంగానే అవుతుంది' అన్నాను.

' ప్రకృతిలో కలిసిపోవాలని ఉందిట' అన్నాడు.

' అన్నింటినీ బిగబడితే జరిగేది అదే. అంత తొందరెందుకు?' అన్నాను.

' ఏమో మరి?' అన్నాడు శిష్యుడు

' అదేదో వాళ్ళింట్లోనే కలిసిపొమ్మను. ఇక్కడికొచ్చి ఆశ్రమంలో పోతే మళ్ళీ అదొక కేసవుతుంది. మనకెందుకా గోల? ' అన్నాను.

' ఏం చెప్పమంటారు ఆయనకీ?' అడిగాడు.

' రెండ్రోజుల్నించీ వానలు పడి గురువుగారు  జలబంధనంలో ఉన్నారు. అవి తగ్గాక వాయుబంధనం గురించి ఆలోచిస్తానన్నారని చెప్పు' అని ఫోన్ పెట్టేశాను.

ఎన్ని రకాల పిచ్చోళ్ళురా బాబూ ఈ లోకంలో?

read more " వాయువును బంధిస్తా "

నిమ్మకు నీరెత్తిన సర్వీస్

నిన్న పనుండి ఒక ఫ్రెండ్ కి కి ఫోన్ చేశాను.

మాటల సందర్భంలో, 'ఇవాళంతా చాలా గందరగోళంలో ఉన్నాం' అన్నాడు.

వీడు రిటైరై కూడా ఏదో కంపెనీలో చేరి ఇంకా పని చేస్తున్నాడు. ఎవడిగోల వాడిది !

'ఏం?' అన్నాను. 

 'AWS గురించి విన్నావా?' అని అడిగాడు.

'తెలుసు' అన్నాను.

'ఏంటో చెప్పు' అడిగాడు నవ్వుతూ.

అంటే, నేనీ మూల ఉన్నాను కాబట్టి, ప్రపంచంలో ఏం జరుగుతున్నదో నాకు తెలీదని వీడి నమ్మకం.

'ఆల్ వర్రీ సర్వీస్' అన్నాను.

'కాదు. అమెజాన్ వెబ్ సర్వీస్' అన్నాడు.

'అయితే ఇప్పుడేమంటావ్?' అడిగాను.

'ఔటేజి వచ్చింది. లక్షలాదిమందికి ఇబ్బంది. మేము కూడా దీనివల్ల ఇబ్బంది పడుతున్నాం' అన్నాడు.

'సరే పడు' అన్నాను.

'నీకీ బాధ లేదేమో హాయిగా ఉన్నావ్' అన్నాడు.

'అవును నా దగ్గర NWS ఉంది' అన్నాను.

'అంటే నో వర్రీ సర్వీసా' అడిగాడు. 

తెలివైన బుర్రే.

'అవును.  ఆ తర్వాత NNS' అన్నాను.

'అదేంటి?' అడిగాడు.

'చెప్పుకో చూద్దాం' అన్నాను

'అంత టైం లేదు. నువ్వే చెప్పు' అన్నాడు.

'నిమ్మకు నీరెత్తిన సర్వీస్' అన్నాను.

'జోకులాపు. ఇంతకుముందు ఇలాంటివి వస్తే పోస్టులు రాసేవాడివి. ఇప్పుడు రాయడం లేదు. రెమెడీలు చెప్పడం లేదు. ఎందుకు?' అడిగాడు.

'అవసరం అనిపించడం లేదు. చెప్పాల్సినవాళ్ళకి చెబుతున్నాను. అందుకోగలిగిన వాళ్ళు అందుకుంటున్నారు' అన్నాను.

'మాక్కూడా నేర్పవచ్చు కదా NWS?' అడిగాడు.

' ఈ జన్మలో నీ వల్లకాదు. చివరిక్షణం వరకూ ఉద్యోగం చేసుకో' అన్నాను.

'ఎందుక్కాదు? నేర్పడం నీకిష్టం లేదని చెప్పు' అన్నాడు.

'సరే నేర్పిస్తాను, రాత్రికి బయల్దేరి రేప్పొద్దున్నకల్లా ఇక్కడుండు' అన్నాను.

' అంటే... మా బాస్ కి ముందుగా చెప్పాలి. ఇంత సడన్ గా అంటే ఒప్పుకోడు. పైగా ప్రస్తుతం గందరగోళంలో ఉన్నాం' అన్నాడు.

'అందుకే అన్నాను. నీ వల్లకాదని. ఆ ఊబినుంచి నువ్వీ జన్మకి బయటపడలేవు' అన్నాను.

'పోనీ తర్వాత వీలు  చూసుకుని రమ్మంటావా?' అడిగాడు.

'నీకు వీలైనప్పుడు నాకు వీలు కావద్దా?' అన్నాను.

'మరెలా?' అన్నాడు.

'ఈ సమస్య తెగేది కాదు. ఫోన్ పెట్టేసి పని చూసుకో' అని ఫోన్ కట్ చేశాను.

read more " నిమ్మకు నీరెత్తిన సర్వీస్ "