నిత్యజీవితంలో ప్రతిఫలించని జ్ఞానం నిరర్ధకం

8, నవంబర్ 2014, శనివారం

మెరిసే మెరుపుల్లో...

వర్షాకాలపు ఒక రోజున
హృదయపు లోతుల్లోంచి పొంగిన కవిత
భావోద్వేగంలో నుంచి బయల్పడిన కవిత
గుండె గదుల్లో సమాధి అయిన కవిత
ఇన్నాళ్ళకు మళ్ళీ వెలుగు చూసింది
------------------------------------------------
కారణాలేమైతేనేం?

ప్రతి కన్నీరూ ఒక కాంతిసీమకే దారి తీస్తుంది
ప్రతి మరణమూ ఒక జీవనాన్నే చేరువ చేస్తుంది

ప్రతి వేదనా భరిత హృదయమూ
ఒక అమేయానందాన్నే అలవోకగా అందుకుంటుంది

ప్రతి సుదీర్ఘ నిశీధపయనమూ
ఆకాశపుటంచుల వెలుగులలోకే చేరుకుంటుంది 
-----------------------------------------
ఇక చదవండి
-----------------------------------------

ఒకటే చీకటి
పొద్దుట్నించీ ముసురు
ఒంటరిదైపోయిన
నా పిచ్చిహృదయంలా...

ఆగని వాన 
మౌనంగా కురుస్తోంది
మూగగా రోదించే  
నా ప్రేమప్రవాహంలా...

ఒంటరిగా వేచిఉన్నా 
ఏనాడూ రాని నీ రాకకోసం
వాకిటనే నిలిచి ఉన్నా 
తిరిగి చూడని నీ చూపుకోసం 

దిగంతాల లోయల్లోకి చూస్తున్నా 

కనిపించని నీ జాడలకోసం
అనంతాల లోతుల్లోన వెతుకుతున్నా 
నీ జ్ఞాపకాల నీడలకోసం 
  
వానల్లో తడుస్తున్నా 
నీకోసం ఎదురుచూస్తూ 
కోనల్లో తిరుగుతున్నా 
నీ జ్ఞాపకాల బరువు మోస్తూ 

ప్రేమోన్మాదంతో 
మత్తెక్కిన నా హృదిలో 
సమస్త ప్రకృతీ నిన్నే 
దర్శింప చేస్తున్నది  

భావోద్వేగంతో
మైమరచిన నాలో
లోకమంతా నిన్నే  
స్ఫురింప చేస్తున్నది 

పిలిచే నేల పిలుపుల్లో చూచా
నీ అనంత మౌన నిరీక్షణని
కదిలిన ఆకాశపుటంచుల్లో చూచా 
నను కోరే నీ హృదయ సంసిద్ధతని 

ముసిరిన చీకట్లలో చూచా 
నిను చుట్టిన అంతులేని ఆవేదనని
నల్లని పెనుమబ్బుల్లో చూచా 
చెప్పలేని నీ మూగభావాల  బరువుని  

ఉక్కపోతలో చూచా 
ఉక్కిరిబిక్కిరైన  నీ లేతమనసుని
ఝుమ్మంటూ మూగే ఉసిళ్ళలో చూచా 
నిన్ను ముంచెత్తిన ఎన్నో సందేహాలను

వేగంగా సాగే మేఘాలలో చూచా
నను చేరే నీ మూగసందేశాలను
మెరిసే మెరుపుల్లో చూచా
నీ సుమధుర దరహాసాలను

సూదుల చినుకుల్లో కన్నా
ఓపలేని నీ మోహ సంవేదనలను
ఉరిమే ఉరుముల్లో విన్నా
నీ గుండెల విరహోన్మత్త నిట్టూర్పులను

నను వణికించే చలి ఊహల్లో నిలిపింది
నీ సైపలేని ప్రణయోల్లాసాన్ని
నాపై జారుతున్న గత్తరి చినుకు
తట్టి లేపింది ఒకనాటి నీ మెత్తని స్పర్శను

ఊగే చెట్ల ఉద్వేగంలో
తిలకించా నీ హృదయానందఝరిని 
రాలే పూలల్లో చూచా
పులకించిన నీ మేని గగుర్పాటుని 

తడిపే కుండపోతల్లో వీక్షించా
నిను ముంచెత్తిన మధురానుభవాన్ని 
పులకిస్తున్న పుడమిలో దర్శించా
చెప్పలేని నీ మౌన పరవశాన్ని

కమ్మని మట్టి వాసనలో ఆఘ్రాణించా
కనిపించని నీ ప్రాణ పరిమళాన్ని 
తెరిపిచ్చిన వెలుతురులో తెలుసుకున్నా
తేటపడిన నీ పిచ్చి మనసుని

వెలిసిన ఆకాశంలో చూచా
అవధిలేని నీ నిర్మలాంతరంగాన్ని
వెలిగే భానునిలో వీక్షించా 
అంతులేని నీ మహోజ్జ్వల ఆత్మజ్యోతిని...